Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь

Беларускі дзяржаўны універсітэт

Факультэт журналістыкі

Музычны рэцэнзія як крытычны жанр

Курсавая праца

студэнткі 2 курса 3 групы

Безмацерных Кацярыны Аляксандраўны

навуковы кіраўнік

прафесар Арлова Таццяна Дзмітрыеўна

Мінск 2007

ЗМЕСТ

Уводзіны   …………………………………………………………..……3-4

Частка 1. Тэарытычныя аспекты рэцэнзіі

1.1. Узнікненне і развіццё музычнай крытыкі……………………..…..5-7

1.2.  Музычная рэцэнзія як жанр………………………………………8-10

Частка 2. Практычнае даследванне рэцэнзіі

2.1 Музычная рэцэнзія ў беларускіх СМІ……………………….…..11-16

2.2.  Практычнае напісанне рэцэнзіі…………………………………17-22

Заключэнне…………………………………………………………….….24

Дадатак

Музычныя рэцэнзіі ў часопісе “Rolling Stone”………..………….…24-25

Арцемій Троіцкі…………………………………………………………..25

Спіс літаратуры………………………………………..……………...26-27

Уводзіны

«Тое, што нас акаляе, гэта ўжо не музыка. Адна чвэрць насельніцтва ходзіць з плэерамі. Унікальны час! Музыка стала нечым большым…”- паведаміў мне ў інтэрвію піцерскі паэт і музыка Лёша Ніканаў. Музыка, самая сапраўдная музыка, засталася ў філармоніях і захапляе эліту.

12 красавіка 1954 года ў Злучаных Штатах Амерыкі выйшла пластынка гурта The Comets. Так нарадзіўся рок-н-рол.

Рок-музыка стала першай масавай музыкай у гісторыі. Больш таго, рок  у  разнастайных яго варыяцыях і адгалінаваннях (панк-рок, хардкор, грандж і г.д) нараджаў цэлыя моладзевыя субкультуры са сваімі каштоўнасцямі і сваёй ідэалогіяй. Са сваім стылем вопраткі і месцам тусовак.

Масавая музыка распачала ствараць камерцыйную калямузычную культуру. Байкі і банданы з выявымі папулярных гуртоў, арганізацыя маштабных фестываляў, глянцавыя часопісы з вялізарнымі плакатамі каманды Nirvana альбо The Prodigy.

Поп-культуру абслугоўвае журналістыка. І хаця тэрмін “музычная журналістыка” наўрад ці знойдзеш у падручніках і дапаможніках, ён трывала замацаваўся ў нашым  лексіконе.

У 90-я гады дваццатага стагоддзя прафесія музычнага крытыка стала масавай. Рэцэнзія – самы запатрабаваны і распаўсюджаны жанр у сучаснай музычнай крытыцы. Нялёгкі жанр, які патрабуе пэўнага досведу і кампетэнтнасці. Летась у Беларусі выйшла кніжка “222 альбомы беларускага року” , у якой сабраны рэцэнзіі на беларускія альбомы журналістаў В.Мартыненкі і А.Мельгуя. Кніга паспяхова раскупаецца меламанамі і музыкамі, што даказвае цікавасць да беларускай музыкі і жанру рэцэнзіі.

Музычная журналістыка, музычная крытыка – адгалінаванне да крыўды нераспрацаванае. Рэцэнзентаў не адукоўваюць ва універсітэтах, у беларускіх ВНУ няма адпаведных спецкурсаў. І падручнікаў па музычнай крытыцы выйшла ўсяго некалькі. Адзіны ў сваім родзе ў Беларусі падручнік- “Музыкальная журналистика” Т. Арловай.

На журфаку ж МГУ здарылася унікальная падзея: спецкурс па музычнай журналістыцы чытаў знакаміты Арцемій Троіцкі.  І прачытаныя лекцыі адмысловай кнігай выдаў – “Я введу вас в мір ПОП…” Троіцкі чытаецца лёгка і займальна, але ж слушных парадаў і звестак канкрэтна з музычнай журналістыкі там малавата.

З падлеткавага ўзросту музыка займала асобнае, значнае месца ў маім жыцці. ............