Курсавая праца

"РАЗМОЎНАЯ ЛЕКСІКА Ў ПРОЗЕ Ф.М. ЯНКОЎСКАГА"

Уводзіны

Фёдар Міхайлавіч Янкоўскі належыць да тыхнавукоўцаў, якія складаюць гонар навуковай эліты Беларусі. Проза Ф. Янкоўскага – арыгінальнае мастацтва слова, па-свойму асаблівая, даволі прыкметная з’ява ў беларускай літаратуры. Лірызм, аўтарская непаўторнасць светаўспрымання, самабытная манера пісьма адлюстраваліся ва ўсіх мастацкіх зборніках пісьменніка: «Абразкі», «Прыпыніся на часіну», «І за гарою пакланюся», «Само слова гаворыць», «З нялёгкіх дарог», «Радасць і боль» [гл. спіс выкарыстаных крыніц]. Празаічныя творы Фёдара Янкоўскага напісаны жывой народнай мовай, яны расказваюць пра дарагіх сэрцу аўтара людзей, «пра сустрэчы з радасцю жыцця і хараством працы», пра спатканні з любым сэрцу родным словам. У творах узнаўляецца народная гаворка: гавораць людзі рознага ўзросту, рознага інтэлектуальнага ўзроўню, з розных куткоў нашай зямлі – таму выкарыстанне размоўных слоў аўтарам невыпадковае.

Размоўная лексіка – адзін з асноўных разрадаў слоўнікавага складу літаратурнай мовы, нараўне з кніжнай і нейтральнай лексікай. Яна абслугоўвае сферу пазаслужбовых, паўсядзённа-бытавых вусных моўных зносін паміж людзьмі, межы яе ўжывання досыць шырокія [гл. 11, с. 60]. У празаічнай творчасці пісьменніка назіраецца шырокае выкарыстанне размоўнай лексікі, якая падаецца, у асноўным, праз дыялогі герояў.

Агляд літаратуры па тэме даследавання

Мову празаічных твораў Фёдара Янкоўскага даследавалі такія вядомыя айчынныя мовазнаўцы, як Н. Гаўрош, Л. Яўдошына, В. Шур і іншыя.З разгледжаных намі навуковых прац самай грунтоўнай з’яўляецца манаграфія Л. Яўдошынай «Слова ў мастацкім кантэксце» [19]. У ёй аўтар даследуе лексіка-фразеалагічную і сінтаксічную адметнасць мовы мастацкіх твораў Ф.М. Янкоўскага. У артыкуле «…Найдаражэйшае з усяго мне – роднае слова родных людзей» [18] раскрываецца багацце і прыгажосць мовы твораў пісьменніка.

Артыкул В. Шура «Асаблівасці анамастыкону мастацкіх твораў Ф. Янкоўскага» [16] прысвечаны аналізу ўласных імён у прозе Ф.М. Янкоўскага. Аўтар артыкула дае наступную ацэнку творам Ф.М. Янкоўскага: абразкі Ф. Янкоўскага «непроста «ажывілі» стылёвую аднастайнасць тагачаснай прозы, а паказалі, што літаратурапавінна быць скіраванай на выяўленне індывідуальнага, адзінкавага, павінна спрыяць не толькі вырашэнню маштабных грамадска-сацыяльных задач, але і духоўнаму стаўленню, развіццю эстэтычнага густу, набыццю ведаў, у першую чаргу прыносіць чытачу асалоду ад мастацкага тэксту» [16, с. 81].

У навуковым артыкуле Н. Гаўрош і К. Панюціч «Жыццё – як клятва, як прысяга» [3], напісаным да 85-годдзя з дня нараджэння Фёдара Янкоўскага, робіцца агульны агляд творчасці аўтара, яго навуковай і пісьменніцкай дзейнасці.

Заслугоўвае ўвагі зборнік навуковых артыкулаў да 90-годдзя з дня нараджэння Фёдара Янкоўскага «Каб жыло наша Слова» [4], выдадзены ў 2009 годзе па матэрыялах навуковай канферэнцыі, якая адбылася ў Брэсце (сакавік 2008 г.). Зборнік змяшчае матэрыялы пра асобу Фёдара Янкоўскага – успаміны калег, вучняў пра чалавека, вучонага і настаўніка, пра яго навуковую школу. Так, у артыкуле Ірыны Гоўзіч «Стыль апавяданняў Ф. Янкоўскага і М. Стральцова: параўнальны аналіз» [4, с. 6] даецца характарыстыка апавяданняў па жанравай і тэматычнай прыналежнасці. ............